Επιτέλους,πήρα την απόφαση να κάνω την πρώτη μου ανάρτηση για τον χειμώνα.Οι περισσότεροι παραπονιούνται και γκρινιάζουν πως το καλοκαίρι τελείωσε τα βάσανα αρχιζούν και μπλα μπλα μπλα...Για εμένα τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι,είμαι μπορώ να πω χαρούμενη πως θα βρω και πάλι τους φίλους μου την βροχερή και απελπιστική πόλη μου.Περίμενα πως και πως για την στιγμή που θα κάθομαι στον καναπέ με μια κούπα τσάι στο χέρι να ακούω τον ρυθμό της βροχής.
Αλλά ας τα πάρω από την αρχή.
Το καλοκαίρι προφανώς τελείωσε μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά πως ήταν το καλύτρο που έχω περάσει,πολλά μπάνια,πολλοί φίλοι,καινούργιες γνωριμίες και φυσικά πολλές βόλτες.Το σχολείο ξεκίνησε συνάντησα τους φίλους μου και έκανα πολλές καινούργιες γνωριμίες.Πρώτη μέρα στο σχολείο και μια φανταστική μέρα μπήκαμε σε καινούργιες τάξεις μετακομίσαμε στον όροφο των "μεγάλων" που αυτό σημαίνει πως είμαι επιτέλους μετά από 7 ολόκληρα χρόνια στο Λύκειοοο!!!Μέχρι στιγμής το έχω μετανιώσει από τη μια που μεγάλωσα και εγώ,σχετικά με τα γυμνασιόπαιδα αλλά πολύ διάβασμα...Μάλλον θα ήταν καλύτερα να επιστρέψω στα χρόνια της απόλυτης ηρεμίας και του απόλυτου παιχνιδιού στο Δημότικο δηλαδή.
Από την άλλη μου αρέσει που ανέβηκα στον επάνω όροφο βγαίνω περισσότερο από ότι πριν και με αντιμετοπίζουν διαφορετικά και οι καθηγητές αλλά και η οικογένειά μου.
Δεν μπορεί να μην έχετε ακούσει πως τα Γιάννενα είναι το Λονδίνο της Ελλάδας,βρέχει ασταμάτητα από τις αρχές Οκτωβρίου δεν έχει σταμάτησει φυσικά για να μένεις στα Γιάννενα ή σε κάποια πόλη σαν και αυτή χρειάζεσαι 50 ομπρέλες για όλη τη χρονιά και λίγες λέω!Εγώ με τις ομπρέλες δεν έχω και πολύ καλές σχέσεις,αφήστε που είμαι δολοφόνος με μια ομπρέλα στο χέρι, το πιθανότερο είναι ότι από κάποια κυρία που μόλις έχει φτιάξει τα μαλλιά της από κομμωτήριο θα ξεμαλλιάσω ή από κάποιον θα βγάλω το μάτι.
Το χειρότερο είναι να βρέχει και να έχει και αέρα τότε είναι να με φωτογραφίζετε για να έχετε με κάτι να γελάτε όλη τη χρονιά.Φανταστήτε να παλεύω να μην αφήσω τυφλό κανέναν άτυχο που περνάει από δίπλα μου ή να μην ξεμαλλιάσω καμιά κυρία και συγχρόνως να μου γυρναέι η ομπρέλα ανάποδα βέβαια το τελειωτικό χτύπημα είναι όταν περνάει και το αυτοκίνητο και με κάνει μούσκεμα από πάνω μέχρι κάτω.Στο τέλος καταλήγω να γυρνάω σπίτι με ομπρέλα χαλασμένη,να προεξέχουν τα σίδερα και να είμαι μούσκεμα και το πρωϊνό μου ίσιωμα στα μαλλιά να έχει όχι μόνο εξαφανιστεί αλλά τα μαλλιά να έχουν γίνει περμανάτ!
Θα σας βάλω και ένα τραγούδι που έχω κολλήσει επικίνδυνα :)
Λίγο καταθληπτικό??Τυχαίο??Δεν νομίζω!
Αυτά είχα να σας πω αγαπητοί μου αναγνώστες θα επιστέψω πολύ σύντομα δρυμίτερη!
